З 1921 па 1934 спецыялістаў па гісторыі рыхтавалі толькі на двух факультэтах грамадскіх навук і педагагічным. Уласна, гістарычны факультэт адкрыўся ў 1934 г. Курсы па айчыннай і сусветнай гісторыі чыталі ў першыя гады дзейнасці ўніверсітэта вядомыя навукоўцы-гісторыкі У. І. Пічэта, М. В. Доўнар-Запольскі, І. М. Ігнатоўскі, В. М. Перцаў, М. М. Нікольскі і многія іншыя. Сёння гістарычны факультэт з'яўляецца асноўным па падрыхтоўцы педагагічных і навуковых кадраў гісторыкаў, архівістаў, музейных работнікаў, дакументазнаўцаў. Значныя вынікі дасягнуты ў падрыхтоўцы вучэбнай літаратуры для БДУ і школ Рэспублікі.

Кафедры факультэта ажыццяўляюць падрыхтоўку па наступных накірунках і спецыялізацыях:

«Кафедра гісторыі Беларусі старажытнага часу і сярэдніх вякоў»

Навуковыя напрамкі:

Старажытная і сярэдневечная гісторыя Беларусі;

Гісторыя Вялікага княства Літоўскага

Спецыялізацыі:

Гісторыя Вялікага княства Літоўскага;

Гісторыя Беларусі (з старажытных часоў да канца ХVIII ст.).

«Кафедра гісторыі Беларусі новага і найноўшага часу»

Навуковыя напрамкі: 

Гісторыя (айчынная і ўсеагульная); 

Гісторыя (паліталогія)

Спецыялізацыі:

Гісторыя Беларусі новага і найноўшага часу;

Гісторыя беларускай дзяржаўнасці;

Гісторыя палітычнай думкі, партый і грамадскіх рухаў у Беларусі.

«Кафедра гісторыі Расіі»

Навуковыя напрамкі:

Знешнепалітычныя фактары ў фарміраванні і эвалюцыі расійскай дзяржаўнасці ў перыяд позняга Сярэднявечча, Новага і Найноўшага часу;

Палітычная гісторыя Расіі і Украіны, гісторыя дыпламатыі, гісторыя адукацыі, гісторыя інтэлігенцыі, гісторыя культуры, гісторыя фарміравання дзяржаўных інстытутаў

Спецыялізацыі:

Гісторыя Расіі і Украіны;

Расійская цывілізацыя: вытокі і трансфармацыя;

Гісторыя знешняй палітыкі Расіі і славянскіх краін (сумесна з кафедрай гісторыі паўднёвых і заходніх славян).

«Кафедра гісторыі паўднёвых і заходніх славян»

Навуковыя напрамкі:

Нацыянальна-тэрытарыяльныя канфлікты ў Цэнтральнай і Паўднёва-Усходняй Еўропе;

Найноўшая гісторыя паўднёваславянскіх і заходнеславянскіх краін;

Нацыянальная ідэя і нацыянальная дзяржава як складнік сацыяльнага прагрэсу ў гісторыі славянскіх народаў (канец ХVIII - пачатак ХХІ ст.);

Сацыякультурнае развіццё, нацыянальныя рухі і дзяржаваўтвараючая ідэалогія ў гісторыі славянскіх народаў

Спецыялізацыі:

Гісторыя паўднёвых славян;

Гісторыя заходніх славян;

Гісторыя знешняй палітыкі Расіі і славянскіх краін (сумесна з кафедрай гісторыі Расіі).

«Кафедра гісторыі старажытнага свету і сярэдніх вякоў»

Навуковыя напрамкі:

Арыенталістыка;

Антыказнаўства;

Медэвістыка

Спецыялізацыя:

Гісторыя старажытнага свету і сярэднявечча замежных краін;

Гісторыя рэлігій.

«Кафедра гісторыі новага і найноўшага часу»

Навуковыя напрамкі:

Гісторыя краін Заходняй Еўропы і Паўночнай Амерыкі ў новы і найноўшы час;

Гісторыя краін Азіі, Афрыкі і Лацінскай Амерыкі ў новы і найноўшы час

Спецыялізацыі:

Новая і найноўшая гісторыя;

Рэлігія ў гісторыі чалавецтва;

Паліталогія.

«Кафедра археалогіі і спецыяльных гістарычных дысцыплін»

Навуковыя напрамкі:

Археалогія Беларусі і сумежных тэрыторый;

Палеаграфія;

Нумізматыка;

Геральдыка

Спецыялізацыі:

Археалогія Беларусі.

«Кафедра крыніцазнаўства»

Навуковыя напрамкі:

Дакументазнаўства (інфармацыйнае забеспячэнне кіравання);

Дакументазнаўства (дакументацыйнае забеспячэнне кіравання);

Дакументазнаўства (абарона інфармацыі)

Спецыялізацыі:

Крыніцазнаўства, гістарыяграфія, метады гістарычнага даследавання;

Архівазнаўства;

Архіўная інфарматыка;

Гістарычная інфарматыка;

Археаграфія.

«Кафедра этналогіі, музеялогіі і гісторыі мастацтваў»

Навуковыя напрамкі:

Этналогія, этнаграфія Беларусі;

Тэорыя і гісторыя культуры;

Сацыяльна-культурная антрапалогія;

Усеагульная гісторыя мастацтваў;

Мастацтва Беларусі;

Ахова помнікаў гісторыка-культурнай спадчыны;

Гісторыя і арганізацыя турызму;

Гісторыя музейнай справы;

Гісторыя матэрыяльнай культуры;

Тэорыя і методыка музейнай справы.

Спецыялізацыі:

Этналогія;

Гісторыя і Музеялогія;

Мастацтвазнаўства і музеялогія;

Культурная спадчына і турызм.